Arrowhead Provincial park

4 juni 2019 - Arrowhead Provincial Park, Canada

Het werd gisterenavond koud. De kachel aangezet, die stookt je binnen een paar minuten de hut uit. 'S avonds tijd voor een potje jokeren. Het geluk is meestal aan mijn kant, maar werd deze avond ook een keer flink afgedroogd. Vanmorgen uitgeslapen pas na negenen aan het ontbijt. Nog even een vuilwatertanks geleegd en weer vertrokken verder naar het noord-oosten richting Algonquin Provincial park. Vandaag was het doel Arrowhead Provincial park. Onderweg bij Tim Hortons een bakje koffie gedronken en het weblog bijgewerkt. De provinciale campings hebben geen WiFi. De koffie bij Tim Hortons is lekker en niet duur. De WiFi is er lekker snel. Om 1 uur op Arrowhead aangekomen. Mij bij het kantoor gemeld om een nacht te boeken, vriendelijk meisje, vroeg mijn telefoonnummer. Dat natuurlijk gelijk gegeven. Hierna wist ze mij te vertellen dat ik Gerrit heette. Dat was rap want ik had mijn naam nog niet genoemd. Ze wist ook dat ik meer provinciale parken had bezocht. Blijkt dat de provinciale parken gebruik maken van een boekingssysteem waar mijn telefoonnummer al in stond naar aanleiding van ons bezoek aan drie andere provinciale parken. Plekje met elektriciteit aan de rivier geboekt, dit special voor Wilma haar krullen. Op de East River campground van dit park terecht gekomen op een flinke plaats, kon er achteruit met gemak op. Het ontvangstcomité in de vorm van een flinke zwerm uitgehongerde muggen was paraat.  Maar toen de elektriciteit. In al hun wijsheid had men de elektriciteitspaal midden tussen twee plekken in gezet. Het is hier alleen geen RV park. Hier liggen de plekken met ruim dertig meter bos van elkaar gescheiden. Mijn snoertje was dus maar zo'n meter of 20 te kort. En dan zat mijn aansluiting nog aan de goede kant. Naast ons aan de andere kant van het bos kwam net een Canadees aan. Praatje gemaakt, hij snapte ook niet waarom die paal zo ver van de plek moest staan. Maar hij had een verlengsnoer van zo'n 20 meter bij hem. Voor hem wel vervelend dat zijn aansluiting aan de andere kant zat, nu was zijn verlengsnoertje te kort.  Nu het snoer toch weer terug de bak in ging, hem vriendelijk verzocht of ik het verlengsnoer een nachtje mocht lenen want ik redde het er net mee. Nog een biertje aangeboden maar dat was geeneens nodig. 
Het plekje bij de rivier is relatief. Hij ligt er wel maar dan een meter of 10 lager met een steile bomenrand. Je kan het water zien maar daar houdt het dan ook mee op. In de middag een wandelingetje van 3 km naar Stubb's Falls een waterval in THE Little East River gemaakt. Was mooi, alleen jammer dat een aantal rood-witte hekken en waarschuwingsborden het natuurlijke plaatje wat geweld aandeed. Eind van de middag tegen beter weten in nog een poging gedaan om een visje te vangen. Had een keer een oude lijn van een collega visser vast die deze had verspeeld. Hierna verspeelde ik ook nog een blinker. Er ligt hier en daar wat op de bodem waar je flink in vast kan komen te zitten. Geen vis gezien. Stand blijft 0-0. Het park is in trek bij hondenbezitsters. De uitwerpselen van deze hondjes wordt netjes in een plastic zakje verzameld om vervolgens het bos in geslingerd te worden????

Foto’s

4 Reacties

  1. Gerrit:
    4 juni 2019
    Ik weet niet hoe jij wedstrijden bekijkt maar volgens mij staan de vissen flink voor en is er geen sprake van een gelijke stand 😜.
  2. Elly en Gustaaf:
    5 juni 2019
    Hoi, alle reisverhalen gelezen en wij zitten daardoor achter in de camper. Niet opgevallen zeker! Blijf maar zoeken naar de vissen, zo groot is Canada niet! Mooi geen beren op de weg, fijn voor Wilma. Geniet maar lekker verder, wij ook door je grappige verslagen.
  3. Gerda:
    5 juni 2019
    Het was weer gezellig om te lezen.
  4. Pia van der Panne:
    6 juni 2019
    he he eindelijk.ga nu eerst alle berichten lezen .loop aardig achter kan zo gebeuren, niks ergs maar nu zal ik jullie eerst lastig vallen .jullie zijn over de helft,of boek je bij